دلم به چیزای الکی خوشه...

دلم به چیزای الکی خوشه...

برای ثبت لحظات خوش زندگیم...فقط همین
دلم به چیزای الکی خوشه...

دلم به چیزای الکی خوشه...

برای ثبت لحظات خوش زندگیم...فقط همین

ترم دو تموم شد...

این ترمم تو یه چشم به هم زدن تموم شد امتحانارم تمومیدیمهمانطورکه میدونید این وبلاگ رو برای خاطرات دانشگاهم باز کردم فعلا میرم تا دو سه هفته دیگه با ترم جدید و خاطرات ترم سه بیامجا داره از همه ی شما دوستای عزیزم که منو همراهی کردین و با خنده هام خندیدین تشکر کنم ممنونم از همتون

                                                                     

از خوشی ها غافل نشیم...

خخخخخخ تو ایام امتحانات که حسابی مشغولیم و نمیتونیم بریم خوشگذرونی تا یه کوچولو فرصت پیدا میکنم د برو که رفتییییییم

واسه یکی از امتحانامون دو روز فرصت داشتیم رفتیم بیرون چشممون خورد به بلالیچه طعمی داشت

                                                              

ایام پرفیض...

هییییییییچ توضیحی راجب ایام امتحانات ندارموضعیت شبانه روزی منو ببینید و خودتون قضاوت کنینهرچند خیلی از دانشجویان عزیز با این وضعیت ها آشنایی دارن میییییدونمولی خودم که عکس رو نگا میکنم یه حس بدبخت فلک زده بودن بهم دست میده

                                               

فرجه ها هم شرو شد...

بععععله تو یه چشم به هم زدن درسا تموم شد و داریم به ایام پر فیض امتحانات هم نزدیک میشیم،خداروشکر ترم خوبی بود و با خنده ها و شادی ها سپری شدولی اگه نمرات پایان ترم تو ذوقمون نزنه عالی هم میشهفعلا دیگه میرم فرجه بخونم، تا ببینیم چی میشه

اینم از عکس یخچال پربارمون (اول ترم) که گفته بودم آخر ترمم عکسشو میذارم...

                         

به امید اینکه بعد از برگشتن از فرجه ها دوباره پر شه

برف و برف بازی هاش...

از زیبایی های باروووون گذشتیم و این روزا دیگه روزای خوش گذرونی تو روزای برفیهچند روزی هس که مشغول  برف و برف بازی هستیم واقعا خوش میگذره...

این از عکس های پارک که تو این روزا واقعا یه جور دیگه خوشگل شده...

                                    


                                 


اینم از آقا پسرای شیطون که مشغول درست کردن آدم برفی بودن با اجازه شون عکسشونو گرفتم

                              


و اماااا برف بازی های ما تو حیاط دانشگاه و اینم از گلوله برفی که واسه شلیک ها درست میکردم...

                              


اینم ازمینی آدم برفی دوستم که در عرض 23 ثانیه درست کرده

                               

و من که بعد از اون همه بااازی با برف از سرما یخ زده بودم و کم از آدم برفی نداشتم

                             

تکالیف کلاس هنر...

خخخخخخخخخخخ عاغا یه کلاس اموزش هنری داریم مجبور شدیم برگردیم باز به همون کار دستی های دوران بچگیموناینم از وضع دیشب خوابگامونتکلیف داشتیم

                                                         

سفره ی حضرت رقیه...

اینم از مراسم سفره حضرت رقیه(س) که در دانشگاه برگزار کردیمبا تموم سادگیش حال و هوای خاصی داشت...

                                               


                                     

تسلیت...


                                                                

بام شهر...

اینم از عکس اون روزی که رفتیم کوه نوردیکل شهر زیر پامون بوداین عکس برام یکی از بهترین عکسایی که گرفتم...

                                                

دو روز از روزای سختی...

خخخ یاد روزای سختمون افتادم ، هیچ  وقت یادم نمیره که از کلاس اومدیم شرو کردیم غذا خوردن گشنه بودیمااااااااا، خوردیم و خوردیم و آخرش با این کرم کوشولوی خوشمل روبرو شدیم

                                                      

و اما یه شبی نصفه شبی باز دوباره گشنمون شد...با دو نفر دیگه از دوستان پاشدیم یه چیزی بخوریم ، آقا هیییچی هم نبود از سلفم که نمیذارن نون بیاریم خوابگاه،خلاصه تو تاریکی یه دو تکه نونی پیدا کردیم از اون نونا که از خونه آورده بودیم هاااا، گشنگی هولمون کرده بود نشستیم بخوریم وسط خوردن متوجه شدیم عاغا اینا یه طعم خاص غیرقابل خوردن دارنچراغ قوه رو که روشن کردیم با این منظره روبه رو شدیم(کپک میخوردیم تو عالم دانشجویی)

                                                


خاطرات جنوب...

داشتم عکس های سال پیش رو نیگا میکردم یهو چشمم افتاد به عکس هایی که تو اردوی راهیان نور گرفتیمحال و هوام کلا عوض شد ، کاش امسال هم قسمت شه بریم

                                                            

                                                      


                                                      


                                                  


                                           

                                   


خاطرات دوستان...

اینم از عکسایی که دوست عزیزم  که تو دانشگاه فرهنگیان یه شهر دیگه مشغول به تحصیله برام فرستاده ، چون خیلی خوشم اومد با اجازه خودش گذاشتم اینجا

ببینید این گلشون چقد خوشکله


اینم از هنرنماییشون که چون آخر هفته خونه نرفتن و موندن تو خوابگاه ، هنرشون گل کردهاز عکسشم معلومه ژله ی خوشمزه ایهجای من خالی


خخخخ اینارو ببینیدعکس گربه هاشون اونم خانوادگیبا این ژستی که گرفتن چند روز دیگه میرن تو خط سلفی گرفتن ، یه موبایل کم دارن                                       

 



پیکنیک های شبانه...

خخخخ امشب با دوستم به سرمون زد یکم چیز میز برداریم بریم پیکنیک و خوش گذرونی عاغا حیاط رفتیم هوا سرد بودکلاس ها پر بودکتابخونه نمیشدخلاصه بعد از نیم ساعتی گشتن پناه آوردیم به نماز خونهفقط نمیدونم چرا هرجا میرفتیم همه نشسته بودن درس میخوندن تا مارو میدیدن یه قیافه تعجبی میگرفتن که با تعارف ما که بفرمایید شما هم سهیم شین تو شادیمون ،تعجبشون به لبخند تبدیل میشد.

                                                  

ولایتمون بارونی بود...

خخخخ این چند روز تعطیلی رو یه هویی تصمیم گرفتم برم ولایت یه سری به خانواده محترم بزنم جاتون خالی نفهمیدم چه جوری رفتم و چه جوری برگشتم،درعرض سه روز طی یک سری برنامه ریزی های پیچیده از تمامی خاله هااا ،عمه هااا،عموهااا و دایی ها دیدن کردمولایتم بارونی بودشدییییید،اینم عکس یکی از خیابوناش که سطح آب اینقد بالا اومده بود که با ماشینم نشد رد شم و پیاده شدم و عکاسی رو شرو کردم

                                

سفره های نیمه شبی...

ساعت به وقت جمهوری اسلامی ایران1:30 ،من و سه تا دیگه از دوستام بدجوری گشنمون شد و چون خاموشی هم زده بودن تو سالن نشستیم یه سفره پهن کردیمو...خدا شاهده دلمون به همین پنیر گردمون خوشه یعنی اینارم نداشتیم ازکمبود غذا میمیردیم

                                                                          

حکومت نظامی شده...

خخخخخ بعضی وقتا قوانینی هم لازمه که موجب نظممون بشه نمیشه که همینجوری تو محیط خوابگاه هرکاری خاستی انجام بدی ماهم واس خودمون قانون وضع میکنیم

                                                                  

شما چطور؟؟؟

                                                                         

آقا ما که از دست این جونمون به لبمون رسیده بود و حسابی شاکی بودیمفلانی بیا سرپرستی...انجمن فلان جلسه داره...بفرمایید برای صرف شام...کلاس آموزشی فلان در فلان جا تشکیل شده...خانوما برین کلاس...خانوما صبح شده...خانوما به ظهر نزدیک میشیم...خانوما شب شد...

خلاصه دیدیم اینطوری نمیشه کلا آسایش ازمون سلب شده، دهقان فداکار شدم و رفتم بالا قشششششنگ  چسب پیچش کردمحالا نه که صدا نمیادهاااامیاد ولی خییییلی ضعیییف.دیگه میتونیم بی سروصدا به خواب و استراحت و درس خوندمون برسیموالاااا

برفی کثیف شده بود...

خخخخخخخخ روز جمعه بود داشتیم خوابگاه رو مرتب میکردیم خوابگاه تکونی بودیه هویی چشممون به این برفی افتاد..گفتیم یه دستی هم به سروروی این بکشیم

                                        

به سلامتی رفتیم و برگشتیم...

خخخخ بعععله همه چی یه هویی شد . امروز صبح رفتیم مسافرت یه روزه با دوستاندیگه نمیگم چقد روز خاطره انگیزی شد برام ،خودتون ببینید و حدس بزنید چقدر خوش گذشته

این لحظه ی شرو ع مسافرت  و ترمینال

                                                                        

بعدش که سوار شدیم و اینا رو از تو مینی بوس گرفتم

                                                                      


                                                                     

بعععععد تو شهر مورد نظر پیاده شدیم و برای رفتن به مکان مورد نظر، سوار تاکسی شدیم

                                                                 


                                                              

وقتی رسیدیم حساااابی گشنمون بود نشستیم ناهار بخوریم(دست پخت مامان یکی از دوستامه که تو این شهرن،دست گلش درد نکنه)

                                                            

و اما مکان مورد نظر که طبیعتش بیست بود...

                                                          


                                                          


                                                        


                                                     

ولحظه ی برگشت و باز ترمینال...

                                                    

خوش باشید، به امید شادی تک تکتون

                                                                      

تصمیم کبری...

این پست رو میذارم که شاخ دربیارین و بخندین...با دوستام نشسته بودیم ..دلتنگ خانواده هم بودیمیه هویی با خودمون گفتیم ما که راهمون دوره بخایم بریم خونهچرا نریم یکی از این شهرهای همسایه ی  شهری که الان هستیمعاغا تو کسری از ثانیه تصمیم گرفتیم و بعد از زنگیدن به خانواده ها و کسب رضایت الان نشستیم واسه مسافرت فردا آماده میشیم،صبح ساغت 6 را میفتیم یه سه ساعتی باید تو راه باشیملقمه های تو عکس رو که میبینین برای صبحونه آماده کردیم

                                               

نکته اخلاقی...

دیروز باز بارون بارید ...ماهم که عاشق بارووون ،بدووون چتر رفتیم بیرون ،برگشتنی گفتیم نمیشه که چیزی نخوریم خلاصه رفتیم یه چیزی بخوریم که یکم پرخوری کردیم و منجر به  مریضی یکی از دوستام شد..

نکته اخلاقی:پرخوری نکنید.

                                                                                        

هرچی بگیم کم گفتیم...

انصااااافا از زیبایی پاییز هرچی بگیم باز کم گفتیم...امروز هوا بارونی بود شدیییید جاتون خالی با دوستام رفتیم بیرون یکی از بهترین روزای زندگیم شد...

شاد باشید و از این لحظه ها لذت ببرید...

                                                                         

اینم از هنر نمایی من و دوستام با برگ ها


                                                 


                                                                      

رنگ های پاییزی...

واااای اینا رو ببینید..همه شون برگای یه درختن این فقط یه کوچولو از زیبایی های فصل پاییزه...دنیا خییلی میتونه زیبا تر باشه اگه زیبا ببینیمشحیف نیس با وجود این همه زیبایی شاکر خدا نباشیم و شادی نکنیم؟!!خدا جونم شکرت

                                                                          

همین الان...

همین الان یه هویی بعد از روز ها تصمیم گرفتم بشینم درس بخونم ...خلاصه تمام چیز های لازم رو برداشتم اومدم یه گوشه ی کتابخونه نشستم بخونم کهدیدم این وضیت میز مقابل منه...نمیدونم چرا همیشه خوردنی  ها تو زندگی من از جایگاه والایی برخوردارند

                                            

صبحونه های خوابگاهی...

اینم از سفره ی مجللی که صبح ها برای صبحونه پهن میکنیم

                                                                

برگشتنی...

خخخخخ رفته بودم راهپیمایی برگشتنی این دختر خانوم و اقا پسر شهیدم کردن ...

کاش میشد برای یه بار دیگه هم که شده بچه میشدم و دست تو دست مامان و بابام اینجوری قدم میزدم



در باب ولخرجی...

بععله نمیشه  که اومدیم دانشگاه فقط بشینیم درس بخونیم

باید بگردییم، چیزای خوشمزه بخورییم ، خوش بگذرونیم . خلاصه باید دوران دانشگاهی رو به بهترین دوران زندگیمون تبدیل کنیم

     

    

    

                              

حنا خانوم اینا...

اینم از حنا خانوم و خانواده محترمشون... از شدت سرما وسط گل بوته ها دور هم جمع شده بودن..منم با اجازشون به محفل گرمشون وارد شدم ومحفلشونو مصفا کردم

                                                                                                        


از اینا دیدین...

خدایی شما تو حیاط خوابگاتون از اینا دارین؟؟؟؟دارم قابلیت های خوابگاهمونو کشف میکنم

نه واقعا جای خوبیه از بودن در اینجا راضی ام

 


همه چی عالیه...

صبح که از خواب پا میشی و میری تو حیاط ... فک کن یه هو چشمت به این درختا و گل های زیبا بخوره...یه نفس عمیییییییییق میکشی انگار که تو بهشتی

پس حیاط یه خوابگاه با حداقل امکانات هم میتونه بهشت باشه ، شاد باش